Παράγοντες όπως είναι οι απαιτητικές υποχρεώσεις της καθημερινότητας, οι κοινωνικές συναναστροφές και σχέσεις αλλά και πολλές άλλες καταστάσεις μας φέρνουν αντιμέτωπους τόσο με το άγχος όσο και με την δυσλειτουργία που μας δημιουργεί. Παρόλο που το άγχος αποτελεί ένα έμφυτο και φυσιολογικό συναίσθημα, δεν είναι λίγες οι φορές που η ύπαρξη του δυσκολεύει την καθημερινή ζωή μεγάλης μερίδας ανθρώπων. Σε υπερβολικό βαθμό μάλιστα μπορεί να δημιουργήσει κάποια διαταραχή.

Σύμφωνα με το DSM 5 οι πιο συχνές διαταραχές του άγχους χωρίζονται ως εξής:

  • Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή
  • Διαταραχή πανικού χωρίς αγοραφοβία
  • Διαταραχή πανικού με αγοραφοβία
  • Αγοραφοβία χωρίς ιστορικό διαταραχής πανικού
  • Ειδική φοβία
  • Κοινωνική φοβία
  • Ψυχαναγκαστική καταναγκαστική διαταραχή
  • Διαταραχή μετατραυματικού στρες

Σε γενικές γραμμές, τα συμπτώματα του άγχους ξεκινούν με αδυναμία επίλυσης προβλημάτων, διαχείρισης καθημερινών καταστάσεων αλλά και σωματικών αντιδράσεων όπως ταχυκαρδία, πονοκέφαλος, δύσπνοια, στομαχικά και εντερικά προβλήματα, μυοσκελετικά προβλήματα, σεξουαλικά προβλήματα κλπ. Η κορύφωσης της δυσφορίας του άγχους και των συμπτωμάτων οδηγούν στις ανωτέρω διαταραχές του άγχους και χρειάζονται θεραπεία. Η θεραπεία των αγχώδων διαταραχών και φοβιών χωρίζεται σε εκείνη που συνδιάζει τις συνεδρίες ψυχοθεραπείας και την χορήγηση της φαρμακευτικής αγωγής από νευρολόγους ή ψυχιάτρους και στην ψυχοθεραπεία χωρίς κάποια αγωγή.

Η συνθετική ψυχοθεραπεία πραγματοποιείται μέσα από ένα φάσμα θεωριών και τεχνικών για την αντιμετώπιση του άγχους, των αγχώδων διαταραχών και φοβιών. Βασίζεται στη θεραπευτική σχέση και συνεργασία του θεραπευτή και του θεραπευόμενου και συνήθως ξεκινάει από την διερεύνηση των σκέψεων και των συναισθημάτων που δημιουργούν το άγχος. Στη συνέχεια, ο συνδιασμός κατάλληλων ψυχοθεραπευτικών τεχνικών διαχείρισης του άγχους  και ασκήσεων χαλάρωσης για το σώμα προσφέρουν στον θεραπευόμενο την τεχνογνωσία που χρειάζεται για την αντιμετώπιση του.

Σκοπός της συνθετικής ψυχοθεραπείας είναι η διαχείριση και εξάλειψη των συμπτωμάτων καθώς και η επανόρθωση της υγιούς καθημερινής λειτουργίας του ατόμου. Η συχνότητα , η συνέπεια και η διάθεση του ατόμου όπως  επίσης και η συνεργασία που θα δημιουργήσει με τον θεραπευτή, όπως αναφέρεται και παραπάνω παίζουν καταλυτικό ρόλο στην αποτελεσματικότητα της ψυχοθεραπείας.